
We are searching data for your request:
Forums and discussions:
Manuals and reference books:
Data from registers:
Upon completion, a link will appear to access the found materials.
Hər uşaq xəstəlik daşıyır. Şiddətli və mülayim təbiətli xəstələr var. Valideynlər üçün, tibb bacılarının üzərlərinə nə qədər yük düşdüyünün əhəmiyyəti yoxdur.

Böyük işim heç vaxt yüngül bir iş deyildi, amma o gün bütün səbrim bitdi. Bəli, bilirəm, isti idi, boğazı ağrıyırdı, yemək istəmirdi. Sadəcə ağladıƏlbətdə ki, sifariş vermək üçün dayana bilməzdiniz. Hərəkət etmək, səyahət etmək, mağazalarda gözləmək - mənim üçün və özüm üçün ağlasığmazdı. Həkim çağırmalı oldum. Gözlədiyimiz müddətdə məni sevindirmək üçün bütün tövsiyələri etdim. Mən kukla deyirdim, danışırdım, uşaq sahibi olmağa çalışırdım, amma heç bir şey işləmirdi. Sadəcə bunun açarını tapa bilmədim. Çaxnaşmaya getdim, bu böyük bir şey olduğundan əmin idim, çünki heç belə şey görməmişdim aciz.
Menim ne var?
O vaxt heç narahat olmağımın da fərqində deyildim. Rəfiqəm xəstələnəndə belə olur. Əylənmək lazım deyil, sakitləşməlisiniz. It's Dəhşətlidir çaxnaşma çünki xəstədir və vəziyyətini həqiqətən pisləşdirən budur. Bu gün, başı ilə çox çətin bir vaxt keçirsə də, o, ayaqyalın deyil - çünki bu ciddi bir şeydir (bəlkə də ölümcül) və o, yata, istirahət edə, yata bilmir. Xəstələnsə, sadəcə yatağa gedir və özünü yatır. Uyandığı anda, ümumiyyətlə köpəkdir. Ona qayğı göstərmək asandır. Əyləncəli olmaq üçün hər hansı bir tövsiyə etməyinizə ehtiyac yoxdur. Qışqırmır, diqqət tələb etmir. Yatmaq istəyir. Çox pis bir vəziyyətdədirsə, səndən üzr istəyə bilər, amma istəyi yoxdur. Və bunu reallaşdırmaq elə də böyük bir çətinlik deyildir.
Xəstə baxımı bəzən çox çətindir
Sizi kəsmək üçün üzr istəyirəm, amma mənim fikrimcə mövzu artıq köhnəlmişdir.
Mən sona çatıram, üzr istəyirəm, amma fikrimcə bu mövzu artıq köhnəlmişdir.
Nə nadir bir şans! Nə xoşbəxtlik!
excuse me, i deleted this question